dinsdag 25 januari 2011

Fibromyalgie

Hoi, ik ben Fibromyalgie !!
Mijn naam is fibromyalgie en ik ben een onzichtbare ziekte.
Ik ben nu bij jou voor de rest van je leven. Anderen om jou heen zien mij niet.
Maar jouw lichaam voelt mij wel. Ik kan je aanvallen wanneer en op wat voor
manier ik wil. ook kan ik voor erge pijn zorgen. En als ik in een goede bui ben
kan ik er ook voor zorgen dat je overal pijn hebt.

Weet je nog dat jij met je energie van alles deed en veel plezier had?
Wel, ik nam die energie van je weg en gaf je de vermoeidheid er voor terug.
Je probeert nu ook nog plezier te hebben, maar ik haal je uit je slaap en geef
je er hoofdpijn voor terug!
Ik kan er voor zorgen dat je trilt van binnen en dat je het koud of warm hebt
terwijl iedereen zich normaal voelt. O ja, ik kan je ook angstig en depressief
maken. Je hebt er niet om gevraagd maar ik heb je om verschillende redenen
uitgekozen. Door dat virus wat je ooit had en waarvan je nooit bent hersteld,
of dat auto ongeluk of misschien waren het wel de jaren van verwaarlozing
na een trauma!! Maar goed, ik ben er nu en ik blijf bij jou!!

Ik hoor dat je naar een dokter ben gegaan om van mij af te komen, ha ik rol over
de grond, ha lachen, probeer het maar! Je zult naar heel veel dokters moeten
gaan wil je uiteindelijk een keer van me af komen. Ook zal je volgepropt worden
met pillen, slaappillen, enrgiepillen, je zal massages krijgen en zal je voor
angstig en depressief uitgemaakt worden. Er zal je verteld worden dat als je je
pillen maar netjes neemt en je oefeningen goed doet, ik weg zal gaan.

Maar het ergste is nog dat je niet serieus genomen zult worden wanneer je tegen
de dokter schreeuwt dat je geen normaal leven meer hebt.

Je familie, vrienden en collega's zullen allemaal naar je luisteren tot ze het
beu zijn om te horen hoe ik je laat lijden en dat ik een rotziekte ben.
Sommigen zullen zeggen:"oh, je hebt gewoon een rotdag" of ze zeggen"Ja je kunt
nu eenmaal niet meer alles doen wat je tien jaar geleden wel kon".
Ze horen niet dat jij dan zegt:"Tien jaar geleden? Tien dagen geleden!!"


Ook zullen sommigen achter je rug om gaan praten terwijl jij dan langzaam aan
het gevoel krijgt dat je je zelfrespect aan het verliezen bent.
Je blijft toch proberen, tegen beter weten in, uitleg te geven zodat ze je
begrijpen. Dit is vooral moeilijk wanneer je met een 'normaal' persoon in gesprek
bent en je ineens niet meer weet wat je ook weer wilde zeggen......

                                     ************

Geen opmerkingen:

Een reactie posten